Natascha (52): “Op mijn 18de trok ik naar New Jersey, waar ik op een zomerkamp werkte voor kansarme kinderen. Ik leerde er mensen van over de hele wereld kennen. Zo kreeg ik de smaak te pakken. Er ging een wonderlijke wereld voor me open. Een die ik niet meer wilde missen. 

Ik kwam er snel achter dat je niet veel geld moet hebben om te reizen. Zolang je maar bereid bent om onderweg te werken. En zo geschiedde. Op mijn 21ste ging ik naar Engeland. Daarna volgden Oostenrijk en Schotland. En tussendoor deed ik een lerarenopleiding in Madrid.

Toen ik een vacature zag voor een lerares Engels in Barcelona, was ik verkocht. Ik solliciteerde en kreeg de job. 

Uitdagend

25 jaar later werk ik nog altijd in het Barcelonese onderwijs. Meer bepaald als Head of Studies bij een taleninstituut. Ik werf leerkrachten aan en leid ze op. 

Daarnaast geef ik zelf ook Engelse les. 8 uur per week aan business-studenten van de unief. En elke woensdagnamiddag aan tieners om hen voor te bereiden op het CAE Cambridge examen. Als ze slagen voor dat examen zitten ze gebeiteld aan de unief of hogeschool en kunnen ze een Erasmusbeurs aanvragen. 

Ik geef ontzettend graag les. Hoe moeilijker de groep, hoe groter de uitdaging en dus ook de voldoening. 

Kleurrijk

Ik woon in het centrum van Barcelona, 10 minuten wandelen van Plaza Catalunya. De buurt heet El Raval. Het heeft de naam een gevaarlijke buurt te zijn. En dat klopt, als toerist moet je opletten voor zakkenrollers, maar als je er woont is het toch anders. 

Ik heb een eigen appartement, ken mijn buren en vind het heerlijk om in zo’n kleurrijke en levendige buurt te wonen. 

Divers

Barcelona is een heerlijke stad. Waar ik zo van hou? De diversiteit. Zowel de mensen uit m’n vriendenkring als 

werkomgeving komen van over de hele wereld. En natuurlijk de blauwe lucht. Die stelt nooit teleur. Zomer noch winter.

Wat nog? Het hele jaar door terrasjes, gezond en lekker eten, heerlijke wijn, betaalbare restaurants, de zee en de bergen vlakbij, mijn terras met zicht op Mont Juic, bonte marktjes, een rijk cultureel aanbod... En ga zo maar door! 

Rechtuit

In het begin had ik wel wat moeite met het feit dat de lokale bevolking vrij rechtuit en hard kan zijn. Ook de onvriendelijkheid van mensen in klantendiensten frappeerde me. Een goedemorgen, dankjewel en alsjeblieft is geen luxe, toch? Intussen ben ik het gewend.

En ja, ik erger me ook aan dingen. Vuilnis op straat, niet recycleren, straatlawaai 's nachts, te laat komen van vrienden en studenten. Een half uur is geen uitzondering.  

Daar tegenover staat dat alles wat gemoedelijker is. Valt de metro 10 minuten stil, dan is er vooral berusting. Uit eten gaan kan net zo goed op maandag als op zaterdag. En vrienden hoef je niet bij je thuis uit te nodigen, maar zie je gewoon op een terras. 

Sociaal

Wat ik niet verwacht had is dat de sociale voorzieningen helemaal anders zijn. Je krijgt gedurende maximaal 2 jaar een werkloosheidsuitkering, kindergeld bestaat niet, en kwalitatief goede scholen zijn vaak privé en kosten veel geld. 

Net zo met de gezondheidssector. Als je werkt heb je recht op gratis zorg, maar de meeste mensen betalen privé-gezondheidszorg. Ze willen wachtlijsten vermijden en zorg op maat krijgen.

Nostalgie

Ik voel me helemaal thuis. Maar dat was ook het geval in New Jersey, Engeland, Oostenrijk en Schotland… Zolang ik een job heb die ik graag doe, en mensen om me heen die om me geven, vind ik het prima. 

Wat ik weleens mis is genieten van een regenachtige dag boven een kom dampende soep, of een frisse neus halen in het groene Limburg. Op die momenten overvalt me een gevoel van nostalgie. Maar dat duurt nooit lang. Het is niet alsof ik aan de andere kant van de wereld woon. Goed anderhalf uur vliegen en ik ben omgeven door Limburgs groen!

Later

Voorlopig zit ik hier perfect. Ik heb het geluk dat ik alle schoolvakanties vrij heb. Dat maakt dat ik veel kan reizen. En wanneer m’n appartement is afbetaald, zou ik graag een appartementje aan de Costa Brava kopen. Het is daar zo mooi! De ideale locatie om de stad even te ontvluchten.  

Ik kan iedereen een buitenlands avontuur aanraden. Wat wel belangrijk is, is dat je er met een open vizier instapt. Het is namelijk nooit perfect. Maar als je leert van zowel de goede als minder goede ervaringen, word je er een rijker en wijzer mens van.”