• Leeftijd: 32
• Beroep: kinderverzorger
• Diploma: hoger technisch onderwijs kinderzorg 
• Ervaring: 11 jaar

Structuur en vers eten

Sander: “Mijn werkdag start om 8 uur. Meestal zijn er dan al een paar kindjes in de crèche. Ik maak eten en hou een oogje in het zeil. Rond 9 uur geef ik de kinderen verse soep. Dan ververs ik de nodige luiers en in de tussentijd ontsmet ik voortdurend mijn handen.

Tegen 11 uur eten de kindjes. Wij eten mee en eten hetzelfde als zij. Dat stimuleert hen. We hebben zo’n honderd recepten waaruit we een weekmenu samenstellen. De inkopen doen we samen met de kindjes, te voet met de bolderkar.

Na het eten maken we iedereen klaar om te gaan slapen. Rond 12 uur dutten ze, tot ongeveer 14 uur. Als ze wakker worden, is het tijd voor een appeltje en daarna spelen we samen. Rond 15 uur krijgen de kinderen boterhammen en fruit en daarna maken we hen klaar om naar huis te gaan. Om 16 uur eindigt mijn shift. De crèche blijft nog tot 18.30 uur open.

Affectie en afscheid

Het mooiste aan mijn job is de affectie die ik van de kinderen krijg. Vroeger begon ik een uur later. Toen liepen er meteen 20 peuters naar me toe als ik aankwam, dat was heerlijk.

Ik bouw met elk kind een band op en het is altijd wat spijtig om ze naar school te zien gaan. Maar aan de andere kant weet ik dat ze er klaar voor zijn en ben ik trots op hen.

Plakkende pampers

Het vervelendste aan mijn job zijn zonder twijfel de kakpampers. Wel 100 per dag! Niet letterlijk natuurlijk, maar het zijn er echt heel veel. Vooral plakkende pampers zijn veel werk en de meeste kindjes vinden dat zelf ook niet fijn.

Verder is mijn job enorm belastend voor de rug. Bukken, opheffen, vasthouden… Helaas gebruikte ik in het begin niet de juiste hef- en tiltechnieken en kreeg ik zware rugklachten. Nu let ik goed op mijn houding, want ik wil dit werk nog zo lang mogelijk doen.

Daar zit muziek in

Luide kinderen? Daar kan ik goed tegen. In mijn vrije tijd luister ik naar muziek waarbij ze gillen in mijn oren, metal en deathcore. Gillende kinderen, da’s bijna hetzelfde.

Kinderen houden van muziek. Het leuke aan deze leeftijd is dat je alles mag opzetten, ze dansen overal op, of het nu Taylor Swift is of metal! Vandaag heb ik techno opgezet op het werk. 1 van onze kindjes begon meteen met een vingertje in de lucht te dansen.

Om de kinderen te helpen slapen, heb ik een playlist met rustige nummers. Die maakte ik eigenlijk voor mezelf tijdens het gamen, maar gebruik ik nu voor een rustgevend slaapritueel.

Boekjes en koffie

Als ik op de grond ga zitten met een boekje, komen er meteen een aantal peuters rond me zitten. Dan lees ik voor en luisteren ze allemaal stilletjes. Dat is rustgevend. Ik heb echt een heel leuke job.

Ik neem nauwelijks pauze. De meeste van mijn collega’s nemen meer pauze, maar niet op vaste tijdstippen en nooit samen. Ik weet niet goed wat gedaan in mijn pauze en ik zit niet graag stil. Ik drink wel graag een koffie met een kind op de arm.

Geduld en multitasken

Wie kinderverzorger wil worden, moet vooral veel geduld hebben. Dat is zeer belangrijk. Sommige kindjes drinken hun melk snel, maar anderen doen er een half uur over. Nu ik wat meer ervaring heb, lukt het wel om een kind met 1 arm vast te houden én melk te geven, zodat ik mijn andere arm vrij heb.

Je moet ook kunnen multitasken: bijvoorbeeld koken en ondertussen de kinderen in de gaten houden. Ik moet op elk moment alles kunnen laten vallen om met hen bezig te zijn.

Mannen in de kinderzorg

Toen ik startte, werd ik weleens afgewezen bij een sollicitatiegesprek omdat ze een vrouw zochten. Maar ondertussen zijn er meer mannen die solliciteren in de kinderzorg. Bij ons in de crèche zijn we met 3 mannen, van de 10 collega’s.

Ik merk dat ouders het positief vinden om mannen in de kinderzorg te zien. Wil je als man in de kinderzorg gaan werken? Dan moet je je zeker niet laten afschrikken. Ik zou zeggen: zeker doen!”