Yoana (26): “Ik werk voor de Belgische vloerenproducent CFL. We produceren harde vloeren zoals laminaat en houten vloeren, maar ook waterproof vloeren. Ik ben business developer voor Europa. Dit houdt in dat ik de contactpersoon ben voor de sales verantwoordelijke en de klanten in Europa en onze fabriek in China. Hierdoor kom ik met heel wat mensen in contact en kan ik al m’n talen gebruiken (Nederlands, Engels, Frans en Chinees). Ik krijg als jonge werknemer heel wat verantwoordelijkheid. Dat is erg boeiend en ik leer veel bij, maar het zorgt ook voor behoorlijk wat werkdruk.

Het bedrijf zelf is nog jong en in volle groei. Daardoor ontbreekt het soms wat aan structuur. Het is heel belangrijk om te weten wie je moet contacteren voor welke vraag. Anders kan je wel heel lang wachten op een antwoord. Gewoon een e-mail sturen, werkt trouwens niet. Heb je een vraag, dan stap je best naar je collega. Zo toon je dat je hem respecteert en creëer je een band. En als je een band hebt, krijg je veel gedaan.

Jachtig

Ik woon in een appartement dat ik deel met een Taiwanees en een Filipijns meisje. Zij zijn mijn familie. Dankzij hen voel ik me thuis. Verder is Shanghai fantastisch. Er is altijd wel iets te doen: tentoonstellingen, festivals, food events… Je kan een winkel van Chanel binnenstappen alsof het de normaalste zaak van de wereld is. En op elke hoek van de straat vind je een kraampje lekkers of een karretje met servies, bloemen of sokken... Maar, hier wonen vergt ook heel veel energie. Alles gaat aan een ontzettend snel tempo en je moet altijd mee.

Omdat alles zo snel gaat, maak ik echt tijd vrij om me te ontspannen en tot rust te komen. Dan beoefen ik yoga of ga ik salsa dansen. Daarnaast ga ik regelmatig met vrienden op stap. En ik ben ook lid van een organisatie voor ‘young professionals’. Zij organiseren allerlei evenementen die interessant zijn voor beginnende werknemers. Zo deelde een expat zijn ervaringen over wonen en werken in China, en vertelde een jonge ondernemer over z’n start-up. Op die manier heb ik op relatief korte tijd al heel diverse en boeiende mensen ontmoet. Door met hen te praten, leer ik ook veel over mezelf. Over wat ik wil en wat mijn ambities zijn.

Minder

Natuurlijk zijn er ook zaken die ik minder waardeer. Ik kan me ergeren aan het ongeduld van de Chinezen. Chinezen wachten nooit tot je bent uitgestapt uit de metro. Ze willen erin, ook al betekent dit dat ze moeten duwen en wringen. Heel irritant. En verder houden ze ervan om hun toeter te gebruiken en rijden ze vaak door het rood. Als voetganger heb je hoegenaamd geen rechten. Jij moet voor de auto’s stoppen. Ook de vervuiling is storend. Die kan je soms letterlijk voelen.

Iets waar ik nog elke dag van versteld sta is WeChat, een razend populaire app. Je kan er niet enkel berichtjes mee sturen en bellen, je kan er ook momenten op delen, zoals bij Facebook, waar anderen kunnen op reageren. Bovendien kan je er in de winkel mee betalen en kan je er hotels, vliegtickets en treintickets mee kopen. Kortom, je kan er zowat alles mee. <lacht>

Later

Natuurlijk mis ik familie en vrienden, maar we horen elkaar gelukkig regelmatig via Skype en Whatsapp. Dat helpt. Wat eten betreft, vind ik hier alles. Of beter: bijna alles. Het enige dat ik nog niet gevonden heb is Luikse siroop. Dus maak ik stoofvlees met honing in de plaats. Een aanrader trouwens!

Ondanks mijn positieve ervaring staat het voor mij nu al vast dat ik hier niet m’n hele leven blijf. Een gezin opbouwen in China zie ik niet zitten omwille van de vervuiling en de werkdruk. Maar waar ik ook beland, ik wil wel een job waarvoor ik regelmatig naar China moet. Het blijft immers een fantastisch en superboeiend land!”