Timothy: 'Ik liet de vrouw van mijn baas op de dansvloer vallen'

'Ik had al enkele kerstfeestjes achter de rug bij het ICT-bedrijf waar ik werk en dat was telkens gezellig zonder dat het uit de hand liep. Deze keer mochten we voor het eerst onze partner meebrengen. Een leuk initiatief, omdat je je collega's al dag in, dag uit ziet en vaak over hetzelfde praat. Met de partners erbij leer je een andere kant van hen kennen.

Een heel leuke avond dus. Op een gegeven moment schoven we de stoelen aan de kant en begonnen een aantal collega's en partners uitbundig te dansen. Ikzelf was ook in vorm en begon spontaan te swingen met de vrouw van de baas… tot het gruwelijk misging.

Bij een (achteraf gezien té) zwiepende beweging verloor ik de controle en kon ik de vrouw in kwestie niet meer tegenhouden, waardoor ze hard achterover smakte. Het feestgedruis werd in 1 klap in de kiem gesmoord en gechoqueerde blikken waren mijn deel.

Gelukkig kon de vrouw er mee lachen en hadden zowel zij als haar man al genoeg gedronken zodat ze er zich niet druk om maakten. Maar in het vervolg denk ik wel 2 keer na voor ik de vrouw van de baas nog eens ten dans vraag…'

Maarten: 'Ik raakte vast onder een rolhek van een etalage'

'Ik heb maar een beperkt aantal collega's bij de start-up waar ik werk. Daarom organiseerden we ons kerstfeest bij een bevriend bedrijf in het centrum van Gent waarmee we soms projecten doen. Ik kende die mensen nog niet goed, maar het leek een leuke bende.

De avond was inderdaad heel gezellig en ik bleef als enige van onze start-up over op het feestje. Het was de eerste keer dat ik in het kantoor van het andere bedrijf was, en bij het weggaan nam ik een verkeerde weg. Ik ging een trap naar beneden en kwam uit vooraan het gebouw. Ik kwam door een deur buiten naast een winkel op het gelijkvloers.

De deur sloeg meteen achter me toe. En dan zag ik dat er een metalen rolhek was voor de etalage van de winkel. Ik zat dus vast tussen het hek en een gesloten deur. En ik had geen telefoonnummers van de andere feestvierders die boven me zaten. Het angstzweet brak me uit.

Na een paar minuten tobben zag ik toevallig een kennis die van de kerstmarkt kwam en ik riep hem om hulp. Hij probeerde het rolhek naar omhoog te duwen zodat ik naar buiten kon kruipen.

Terwijl ik al half onder het rolhek op de grond lag, kwam de rest van het kerstfeestje voorbij gewandeld. Ik zakte door de grond van schaamte. 

Gelukkig wisten ze samen het rolhek nog wat verder naar omhoog te trekken. Zo kon ik er net onder kruipen maar met een hoofd zo rood als een tomaat!'

Joris: 'Ik werd wakker in een zetel met kots'

'Ik ga mijn eerste kerstfeestje bij een marketingbureau niet licht vergeten. Ik werkte al bijna een jaar bij het bedrijf en voelde me er goed. De sfeer was los en mijn verwachtingen voor het kerstfeest waren dan ook hooggespannen.

De vele flessen limoncello brachten de avond op temperatuur. Alleen, ik vloog er iets te enthousiast in. En dat enthousiasme heb ik eigenlijk de hele avond aangehouden… Ook de andere collega's waren goed in vorm, maar hadden zich blijkbaar toch iets beter in de hand.

Want het was ík en niet zij die de volgende ochtend wakker werd in de zetel die in onze 'creatieve ruimte' staat… In een plas kots. Hoe was ik hier in godsnaam terechtgekomen? Nog voor ik goed en wel besefte wat er gaande was, sijpelden de eerste collega's 's binnen op kantoor. Blijkbaar was ik in de zetel in slaap gevallen en hadden ze mij maar laten liggen.

Puur uit leedvermaak besloten enkele collega's er de bewakingsbeelden bij te halen. Alsof de hele situatie nog niet pijnlijk genoeg was, zag ik mezelf op de camerabeelden opstaan uit de zetel, naar de plantenbak stappen, en daar onbekommerd een plasje doen in de planten.

Toen het hoongelach afnam zagen we hoe ik een tijd later ook nog eens wakker werd om in de zetel over te geven, waarna ik me doodleuk omdraaide en verder sliep. Mijn collega's konden er allemaal smakelijk om lachen, maar ik zakte door de grond van schaamte. Dit overkomt me nooit meer!'

Delphine: 'De microgolfoven vloog in brand omdat we warme wafels wilden'

'Op ons kerstfeestje op kantoor deden we gourmet. Gezellig en lekker, maar er was geen dessert voorzien. Aangezien ik altijd een plaatsje vrij hou voor een toetje, moést en zou ik een oplossing vinden.

Samen met enkele collega's trokken we naar de snackautomaat, waar iemands oog op de suikerwafels viel. 'Als we die in de microgolf stoppen, hebben we warme wafels!' Licht onder invloed van alcohol gooiden we enkele wafels in de microgolfoven, gaven een draai aan de knop en gingen nog een drankje halen.

Even later kwamen we terug bij de microgolfoven… die ondertussen in brand stond! Rookontwikkeling, massahysterie, een kapotte microgolfoven en einde feestje! Onnodig om te zeggen dat we de kerstvakantie met een domper in gingen.'