Wonen en werken in Nederland
Kirsten: "Het lijkt alsof vriendschappen hier veel dieper gaan. Zo open als de ramen zijn, zo open zijn de harten. Dat vind ik heel bijzonder!”
Kirsten: "Het lijkt alsof vriendschappen hier veel dieper gaan. Zo open als de ramen zijn, zo open zijn de harten. Dat vind ik heel bijzonder!”
Sarah werkt als vrijwilliger in een Roma-dorp: “De vrouwen hebben geen tijd voor zichzelf. Hun enige gedachte is: “Hoe krijg ik m’n kinderen gevoed?”
Toen Robin een burn-out kreeg, gooide hij het roer om. “Als kind van de boerenbuiten, heb ik gezworen om ooit in een grootstad te wonen."
Michaël: "Portugezen zijn passioneel. Of misschien lijkt dat alleen maar zo omdat ik ze Kizomba zag dansen."
"Toen ik hier pas kwam wonen, had ik niet veel geld. Ik kon amper een tweekamerappartement huren. En in het weekend ging ik uit op water."
"Alles is hier goed, beter, best. En voor alles heb je een hulp. In de supermarkt brengt een medewerker je boodschappen naar je auto."
Freddy wou na z’n humaniora niet meteen gaan studeren. Hij trok voor een jaar naar Fuerteventura en werkte er in een sportwinkel met surf- en duikmateriaal. "Corralejo staat bekend om de beste golven ter wereld. Need I say more?”
Bram: “Het was bij ons de gewoonte om als 18-jarige een ‘vaderreis’ te maken. Ik koos Israël. Mijn grootvader was diepgelovig en wilde het beloofde land ook graag zien, dus ging hij mee."
Tom woont al 11 jaar met zijn vrouw en kinderen in New York. Tom: "We voelden ons hier snel thuis. Dat is ook niet verwonderlijk. New York is een stad van migranten. Meer zelfs: New York is opgericht door een Waal!"
Anneleen: "Ons kantoor ligt aan het strand en een deel ervan is in openlucht. Het is geweldig om elke dag buiten te kunnen werken met zicht op zee."
"Toen we pas in Indonesië woonden ben ik bijna overreden. Ik wou de straat oversteken en de chauffeur knipperde met z’n lichten. Ik dacht dat dit wilde zeggen dat ik mocht gaan. Maar in Indonesië betekent dit: ‘Uit de weg, ik kom eraan’."
Rein woont samen met zijn vrouw en zoontje in Kolding. "Toen we de eerste keer op restaurant gingen, kwamen ze ons vragen of ze mochten sluiten. Het was iets voor 21 uur en wij waren nog de enige aanwezigen."
Vragen of opmerkingen over onze nieuwsbrief? Mail de redactie.