Wonen en werken in Zuid-Amerika

Antonet verhuisde van het landelijke Arendonk naar de miljoenenstad São Paulo. Zo’n grote stap was best moeilijk in het begin. Maar meer dan 46 jaar later woont ze nog altijd in Brazilië.

Juffrouw Eva nam vorig jaar afscheid van haar leerlingen in de lagere school. Haar plan? Een jaar lesgeven in Suriname. En ontdekken hoe het leven is aan de andere kant van de wereld.

Wannes Gulinck (41 jaar) verblijft al bijna 4 maanden onafgebroken op zee. "Ik werk 10 uur per dag, 7 dagen per week. Maar binnenkort mag ik weer even naar huis. Dan kom ik tot rust in het adembenemende Brazilië."

Raf vertrok zonder concrete plannen naar Aruba en verloor er z'n hart. Meer dan een keer. Vandaag runt hij het bedrijf van zijn vrouw. Raf: 'Ik hou onze zaak in Luikse wafels draaiende en pas intussen op ons zoontje van drie.'

Kevin leerde op vakantie in Ecuador de vrouw van zijn leven kennen. Al snel verhuisde hij heel zijn hebben en houden naar daar. Kevin: 'Het leuke aan Ecuador is dat het zo divers is. Je hebt de Galapagoseilanden, de kust, het berggebied van de Andes en het regenwoud."

Op de lagere school was Rik gefascineerd door de verhalen over de Duitse dokter Albert Schweitzer. Het was dan ook geen verrassing toen hij jaren later besloot om geneeskunde te gaan studeren en in Bolivia 'Doctors on Mission' op te richten.

Johan (34) droomde er al heel zijn leven van om aan de andere kant van de oceaan te wonen. Toen in België de crisis begon door te wegen, was de keuze snel gemaakt. Hij besloot de gok te wagen en trok naar Fortaleza.

Aline trok naar een arm dorpje, diep in het Andesgebergte, waar ze kinderen opving die van school kwamen. Ze vertelt: "We hielpen hen met hun huiswerk, zorgden voor ontspanning en schotelden hen een voedzame maaltijd voor. Als ze het eten zagen, riepen ze: ‘Que rico, tía!’ (Hoe lekker, tante!) Dat klonk zoveel smakelijker dan bij ons."

Kato liep stage bij een bekende televisiezender in Bolivië. Ze vertelt: "Op een dag daagde mijn collega niet op omdat haar verwarmingsketel kapot was. Ik kreeg wat informatie en mocht me 15 minuten voorbereiden. Daarna moest ik in haar plaats 2 uur live politici interviewen. Ik was verschrikkelijk zenuwachtig, maar het was fantastisch."

Bart (29) kreeg tijdens z'n eerste job de kans om aan een project mee te werken in Brazilië. Zes maanden lang leefde hij in een gastvrije smeltkroes van culturen, waar sociale zekerheid niet bestaat, armoede en straatgeweld hand in hand gaan, en de luchtvervuiling verstikkend is.